Κοινωνική πολιτική και Αυτοδιοίκηση στη Νέα Προγραμματική Περίοδο
Εισήγηση Σίμου Δανιηλίδη, Προέδρου Επιτροπής Κοινωνικής Πολιτικής, Απασχόλησης και Αλληλεγγύης της Κ.Ε.Δ.Ε-Δημάρχου Νεάπολης-Συκεών
Κυρίες και κύριοι,
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, εδώ και πολλά χρόνια με δική της πρωτοβουλία, ανέπτυξε δράσεις και υπηρεσίες κοινωνικής πολιτικής, συνέστησε δομές με χαρακτηριστικά γεωγραφικής κατανομής, ποσότητας και τυποποίησης που μπορούν να θεωρηθούν ότι ορίζουν ένα εθνικό πλαίσιο αποκεντρωμένης λειτουργίας των κοινωνικών υπηρεσιών.
Στην τρέχουσα Προγραμματική Περίοδο οι φορείς της Αυτοδιοίκησης υλοποιήσαμε σειρά συγχρηματοδοτούμενων δράσεων στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής. Με επιτυχία κατορθώσαμε σε περίοδο κρίσης να κρατήσουμε ανοιχτές χιλιάδες Δημοτικές δομές, αξιοποιώντας πόρους του ΕΣΠΑ. Με συνέπεια η Επιτροπή Κοινωνικής Πολιτικής Απασχόλησης και Αλληλεγγύης και η ΚΕΔΕ καταφέραμε να διασφαλίσαμε τη βιωσιμότητά τους ιδιαίτερα τα 2 τελευταία χρόνια όταν όλοι και όλες θεωρούσαν σχεδόν αδύνατη την εξασφάλιση της χρηματοδότησης τους. Το γεγονός αυτό δεν είναι τυχαίο. Αλλά εντάσσεται σε μια πολιτική που απαιτεί και διεκδικεί ήδη από το 1995 και το Συνέδριο της ΚΕΔΕ στη Ρόδο την αναβάθμιση του ρόλου της Αυτοδιοίκησης συνολικά στην άσκηση Κοινωνικής Πολιτικής στην Ελλάδα. Απαιτήσαμε και διεκδικήσαμε
τόσο στο πλαίσιο της διαβούλευσης για τον Καποδίστρια όσο και για τον Καλλικράτη η Αυτοδιοίκηση να γίνει στη χώρα ο αποκλειστικός τομέας παροχής ολοκληρωμένων και ποιοτικά αναβαθμισμένων κοινωνικών υπηρεσιών. Πρεσβεύουμε την Τοπική Αυτοδιοίκηση των ευθυνών άσχετα αν μερικοί μας κατηγορούν ότι έχουμε τη νοοτροπία των «βλαχοδημάρχων».
Έχοντας ως πρόκληση αυτήν την περίοδο τη διαμόρφωση του ΣΕΣ οι προτάσεις της αυτοδιοίκησης για την κοινωνική πολιτική και την απασχόληση συνοψίζονται σε 5 άξονες.
Άξονας 1. Εθνική αποκεντρωμένη κοινωνική πολιτική, με ευθύνη της τοπικής αυτοδιοίκησης
Η αυτοδιοίκηση, ως βασικός πυλώνας της δημόσιας διοίκησης, έχει αποδείξει πως διαθέτει την εμπειρία και την τεχνογνωσία να συμβάλλει ουσιαστικά και με συγκεκριμένες προτάσεις .
Ο ρόλος της αυτοδιοίκησης για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής, κατά την επόμενη προγραμματική περίοδο, πρέπει να είναι διακριτός και συγκεκριμένος για ζητήματα που άπτονται των αρμοδιοτήτων της, και αφορούν σε έργα και δράσεις, που ήδη με εξαιρετική επιτυχία, όπως προκύπτει και από τα υψηλά ποσοστά απορροφητικότητας πόρων του ΕΣΠΑ που απευθύνονται στους φορείς της, διαχειρίζεται και υλοποιεί.
Το ΣΕΣ θα πρέπει να μετατραπεί σε εργαλείο για το ξεπέρασμα της κρίσης με σαφή προσανατολισμό σε μέτρα και δράσεις που ενισχύουν την κοινωνική συνοχή και την εργασία και καταπολεμούν τη φτώχεια, τη ξενοφοβία και το ρατσισμό, με ανάδειξη του ρόλου της τοπικής αυτοδιοίκησης, ως εγγυητή της υλοποίησης ουσιαστικών δράσεων κοινωνικής πολιτικής.
Να επισημάνουμε πως η ελληνική αυτοδιοίκηση έχει να διανύσει αρκετό δρόμο, ώστε να συγκλίνει με την αντίστοιχη ευρωπαϊκή και να κατοχυρώσει τη θεσμική της εξέλιξη σε μία πραγματική τοπική αρχή.
Ο τομέας της κοινωνικής πολιτικής είναι χαρακτηριστικός για να διαπιστώσει κανείς τις αποκλίσεις που υπάρχουν σε θεσμικό επίπεδο και τη διαφορετικότητα με την οποία ασκούνται οι κοινωνικές πολιτικές από τις τοπικές και περιφερειακές αρχές στην Ε.Ε συγκριτικά με την Ελλάδα.
Έχουμε πολλές φορές επισημάνει ότι την ίδια ώρα που σε πολλές χώρες της Ευρώπης επιδιώκεται ήδη από τη δεκαετία του ’60 και ’70 να αναδειχθεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση ως κύριος φορέας παροχής κοινωνικών υπηρεσιών προς τους πολίτες, στη χώρα μας βρισκόμαστε ακόμα σε εκείνο το στάδιο όπου ενώ εκφράζουμε σταθερά την επιθυμία, αλλά και την αναγκαιότητα να περιέλθει η κοινωνική πολιτική στην αποκλειστική αρμοδιότητα της ΤΑ, ακόμα να συζητούμε για την αναγκαιότητα καταπολέμησης του υπερσυγκεντρωτισμού του κεντρικού κράτους και της διασφάλισης πόρων που αυτονόητα θα έπρεπε να συνοδεύουν τις νέες προβλεπόμενες αρμοδιότητες.
Το ζήτημα μιας ισχυρής αυτοδιοίκησης με κατοχυρωμένες αρμοδιότητες και πόρους που λειτουργεί ως πραγματική τοπική αρχή, αντί να είναι στοιχείο ενός δημοκρατικά οργανωμένου κράτους, γίνεται, εδώ και πολλά χρόνια, αντικείμενο διεκδίκησης ή διαπραγμάτευσης της αυτοδιοίκησης με το κεντρικό κράτος.
Τα παραδείγματα ευρωπαϊκών χωρών με προοδευτικό πρόσημο, στις οποίες όλοι οι φορείς πολιτικοί, συνδικαλιστικοί, κοινωνικοί, στηρίζουν και ενισχύουν σε τοπικό επίπεδο το δίκτυο υπηρεσιών και δομών κοινωνικής συνοχής, θα πρέπει να είναι σίγουρα πρότυπα για εμάς.
Άλλωστε, η τοπική αυτοδιοίκηση έχει αποδείξει πως έχει πετύχει την αναβάθμιση και βελτίωση, τόσο την ποιοτική, όσο και ποσοτική, σε επίπεδο δηλαδή παροχής υπηρεσιών σε περισσότερους ωφελούμενους, των άλλοτε κρατικών δομών οι οποίες εξυπηρετούσαν λιγοστά παιδιά και παρείχαν αμφίβολης ποιότητας υπηρεσίες, περιορισμένου ωραρίου και με υψηλό κόστος. Ήδη από το 2001, εθελοντικά, με το ν. 2880/2001 και υποχρεωτικά το 2003 με το ν. 3106/2003, οι κρατικοί παιδικοί και βρεφονηπιακοί σταθμοί που ιδρύθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις του από 2.11.1935 αναγκαστικού νόμου (ΦΕΚ 527 Α΄) δηλαδή ο ΕΟΠ, το ΠΙΚΠΑ και με Κέντρο Μητέρα, υπήχθησαν στην εποπτεία των δήμων και των κοινοτήτων, στη διοικητική περιφέρεια των οποίων λειτουργούσαν.
Οι ανωτέρω παιδικοί και βρεφονηπιακοί σταθμοί λειτουργούν έκτοτε ως δημοτικά νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και διέπονται από τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις. Εκ του νόμου δηλαδή, αλλά και στο πλαίσιο της τάσης που επικρατεί σε ολόκληρη την Ευρώπη, δόθηκε η κατεύθυνση της λειτουργίας παιδικών σταθμών από την αυτοδιοίκηση. Με συνέπεια και συνέχεια, με μεγάλη εμπειρία και τεχνογνωσία, η ΤΑ διαθέτει σήμερα χιλιάδες κοινωνικές δομές, οι οποίες λειτουργούν προς εξυπηρέτηση εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών, παρέχοντας δωρεάν φροντίδα και πλήθος υπηρεσιών άριστης ποιότητας, προς τα βρέφη, τα νήπια και τους γονείς, με διευρυμένο ωράριο, και με εξειδικευμένους επιστήμονες.
Άξονας 2. Συνέχιση χρηματοδότησης κατά τη νέα προγραμματική περίοδο, του δικτύου κοινωνικών δομών της αυτοδιοίκησης
Α. Πρόγραμμα «Εναρμόνιση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής»
Μέσω του προγράμματος «Εναρμόνιση Οικογενειακής και Επαγγελματικής Ζωής» του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού» του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, που συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ, μέχρι σήμερα, χιλιάδες μητέρες είχαν τη δυνατότητα να λάβουν δωρεάν υπηρεσίες παιδικής φροντίδας στους παιδικούς σταθμούς και στα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών και Παιδιών ΑμεΑ, από 6 μηνών έως 12 ετών.
Παρά την τεράστια μείωση των πόρων της Αυτοδιοίκησης που καθιστά σε πολλές περιπτώσεις αδύνατη τη λειτουργία κλασσικών υπηρεσιών των δήμων, οι δομές λειτούργησαν χωρίς την επιβάρυνση των δημοτικών προϋπολογισμών, αξιοποιώντας παράλληλα πόρους του ΕΣΠΑ και βελτιώνοντας τους δείκτες απορροφητικότητάς του.
Κατά την κρίσιμη περίοδο που διέρχεται η χώρα μας, πρέπει να συνεχίσουν να διατίθενται κονδύλια τα οποία αποδεδειγμένα ενισχύουν την ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα και ανακουφίζουν πολλαπλώς την ελληνική κοινωνία και την ελληνική οικογένεια. Για τους λόγους αυτούς θεωρούμε αναγκαία τη χρηματοδότηση μέσω ΕΚΤ, κατά την επόμενη προγραμματική περίοδο, με 300 εκ. ετησίως.
Β. Πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι και Κατ’ οίκον φροντίδας συνταξιούχων
Σύμφωνα με αλλεπάλληλες ομόφωνες Αποφάσεις της Επιτροπής Κοινωνικής Πολιτικής και της ΚΕΔΕ και την πολίτικη συμβολή και συνεργασία του Υφυπουργού Εργασίας Βασίλη Κεγκέρογλου, ακυρώσαμε την προοπτική της λειτουργίας του Προγράμματος μέσω κοινωνικών συνεταιρισμών και κρατήσαμε ανοιχτές τις 879 δημοτικές δομές Βοήθεια στο Σπίτι. Παράλληλα συνεχίζοντας τη συνεργασία μας με το Υπουργείο Εργασίας, επεξεργαζόμαστε την τροποποίηση του Προγράμματος «Κατ’οίκον Φροντίδα Συνταξιούχων» προκειμένου να διαμορφωθεί ένα ολοκληρωμένο και αποτελεσματικό πλαίσιο και να διασφαλισθεί η εξυπηρέτηση 100.000 ωφελούμενων.
Βασικό μας μέλημα αποτελεί η διασφάλιση της συνέχισης της εργασίας του έμπειρου και καλά καταρτισμένου προσωπικού που ήδη υπηρετεί στις δομές. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την σύνθετη χρηματοδότηση του προγράμματος από εθνικούς, ευρωπαϊκούς πόρους και από πόρους των ασφαλιστικών οργανισμών, όπως έχουμε περιγράψει σε προηγούμενα συνέδριά μας.
Με τη διασφάλιση κονδυλίων ύψους 100 εκ. €, από το ΕΚΤ, ετησίως η τοπική αυτοδιοίκηση, με την εμπειρία που διαθέτει στην υλοποίηση συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων, μπορεί να εγγυηθεί τη συνέχιση του προγράμματος, την παροχή υπηρεσιών υψηλού επιπέδου προς τους ωφελούμενους και την ταυτόχρονη εξοικονόμηση πόρων από το ασφαλιστικό σύστημα και το εθνικό σύστημα υγείας.
Γ. Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων (ΚΗΦΗ)
Τα Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων είναι δομές παροχής υπηρεσιών ημερήσιας φροντίδας σε ηλικιωμένα άτομα μη δυνάμενα να αυτοεξυπηρετηθούν απόλυτα (κινητικές δυσκολίες, άνοια, κλπ).
Στα 68 δημοτικά ΚΗΦΗ που λειτουργούν σήμερα, απασχολούνται 276 εργαζόμενοι, τα οποία εξυπηρετούν 1.521 ηλικιωμένους, γεγονός που σαφώς καθιστά επιτακτική την ανάγκη συνέχισης λειτουργίας τους, και για το λόγο αυτό προτείνουμε τη συνέχισή του κατά την επόμενη προγραμματική περίοδο.
Δ. Δράσεις άμεσης καταπολέμησης της φτώχειας και ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής.
Οι Δήμοι της χώρας με ιδιαίτερη ένταση την τελευταία περίοδο αναπτύσσουν σε συνεργασία με τοπικούς φορείς, πλήθος δράσεων που ανακουφίζουν άμεσα τις τοπικές κοινωνίες από τις συνέπειες της κρίσης.
Στο πλαίσιο αυτό έχουν αναπτυχθεί δράσεις όπως:
ü Συσσίτια
ü Κοινωνικά Παντοπωλεία
ü Κοινωνικά Φαρμακεία
ü Γραφεία Διαμεσολάβησης
ü Δημοτικοί Λαχανόκηποι
Για τις παραπάνω δομές και δράσεις θα πρέπει να διασφαλιστεί η οικονομική βιωσιμότητά τους με την ενίσχυση της χρηματοδότησής τους από εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους και κατά την επόμενη προγραμματική περίοδο.
Άξονας 3. Κατασκευή, Εκσυγχρονισμός, Επέκταση και Αναβάθμιση κτιρίων κοινωνικών υποδομών
Στην σημερινή συγκυρία οι διαθέσιμοι πόροι της αυτοδιοίκησης για κατασκευή κτιρίων κοινωνικών υποδομών όπως παιδικοί σταθμοί, ΚΔΑΠ, ΚΑΠΗ, ΚΗΦΗ αλλά και για οποιαδήποτε άλλη επένδυση έχουν σχεδόν μηδενιστεί. Η μόνη περίπτωση χρηματοδότησης για την κατασκευή, εκσυγχρονισμό, επέκταση και αναβάθμιση των απαραίτητων κτιρίων για τη στέγαση κοινωνικών υποδομών είναι μέσω του ΕΤΠΑ, κατά την επόμενη προγραμματική περίοδο. Καθότι αυτά τα έργα δρουν πολλαπλασιαστικά υπέρ της απασχόλησης καθώς δημιουργούν θέσεις εργασίας, τόσο κατά τη φάση κατασκευής όσο και κατά τη φάση της λειτουργίας, θεωρούμε κρίσιμη την αύξηση των πόρων που διατίθενται για κατασκευή κτιρίων που θα στεγάσουν κοινωνικές δομές.
Άξονας 4. Δράσεις και Προγράμματα για την εργασία
Η συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στον τομέα της Απασχόλησης αφορά στην προώθηση και ενίσχυση των τοπικών στρατηγικών απασχόλησης ως κύριο μέσο καταπολέμησης της ανεργίας και ενσωμάτωσης των κοινωνικά ευπαθών ομάδων.
Είναι επιτακτική ανάγκη σήμερα η θέσπιση ενός Αποκεντρωμένου Εθνικού Σχεδίου για τη μείωση της Ανεργίας.
Σε συνέχεια του Προγράμματος Κοινωφελούς Εργασίας, με το οποίο κατά την πρώτη φάση, 60.000 άνεργοι προσλήφθηκαν , ενώ κατά τη δεύτερη φάση, 37.000 άνεργοι προσλαμβάνονται, η πλειοψηφία των οποίων απασχολήθηκαν και απασχολούνται σε φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, πρέπει να διαμορφωθεί ένα εθνικό σχέδιο μείωσης της ανεργίας, με τους δήμους να επωμίζονται το ρόλο του εργοδότη εσχάτης προσφυγής, με την ενεργοποίηση προσλήψεων κάθε φορά που η ανεργία στη χώρα ξεπερνά ένα συγκεκριμένο όριο.
Παράλληλα το Αποκεντρωμένο Εθνικό Σχέδιο για τη μείωση της Ανεργίας θα πρέπει να συμπεριλάβει την ευρύτερη εφαρμογή Τοπικών Σχεδίων για την Απασχόληση Ευπαθών Κοινωνικά Ομάδων (ΤοπΕΚΟ) και των Τοπικών Σχεδίων για την Απασχόληση (ΤοπΣΑ) με το στόχο με τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης, μέσω της κινητοποίησης των τοπικών φορέων, με πεδίο αναφοράς τις τοπικές αγορές εργασίας.
Όλες οι παραπάνω δράσεις επιβάλλεται να συνεχιστούν, με ανεύρεση επιπλέον πόρων για το διάδοχο του ΕΠ «Ανάπτυξη Ανθρωπινού Δυναμικού», αλλά και με ενίσχυση του ρόλου της αυτοδιοίκησης σε αυτά.
Συγκεκριμένα, προτείνουμε την αναβάθμιση του ρόλου της αυτοδιοίκησης και την τροποποίηση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου, ώστε να προβλέπεται η δυνατότητα συμμετοχής των δήμων, των νπδδ αυτών και των δημοτικών κοινωφελών επιχειρήσεων στις αναπτυξιακές συμπράξεις για την υλοποίηση ΤοπΕΚΟ και ΤοπΣΑ, αποδίδοντάς τους ρόλο συντονιστή εταίρου, που τους είχε αφαιρεθεί με το ν. 4019/2011.
Θεωρούμε πως, επιβάλλεται πλέον, κονδύλια επιχειρησιακών προγραμμάτων, που δεν έχουν απορροφηθεί, να διοχετευθούν σε δράσεις στήριξης της κοινωνίας, μέσω ενίσχυσης κοινωνικών δομών της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Οποιαδήποτε παρέμβαση στον τομέα της εργασίας και της απασχόλησης θα πρέπει να συνδυαστεί με τον επανακαθορισμό των αρμοδιοτήτων της αυτοδιοίκησης στα ζητήματα της εργασίας και τη μετατροπής του ΟΑΕΔ σε επιτελικό και συντονιστικό οργανισμό χάραξης πολιτικών, οι οποίες πολιτικές σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο θα υλοποιούνται από τους φορείς της αυτοδιοίκησης.
Άξονας 5. Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και Κέντρα Πρόληψης της Εξάρτησης από Ναρκωτικά και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας
Η τοπική Αυτοδιοίκηση με βάση τον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων Ν. 3463/2006 και την νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης-Πρόγραμμα Καλλικράτης Ν.3852/2010, έχει την αρμοδιότητα παροχής υπηρεσιών υγείας, ιδιαίτερα δε αυτών που αφορούν στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Σε αρκετούς Δήμους της χώρας έχει συσσωρευτεί σχετική εμπειρία και υπάρχει ο κατάλληλος εξοπλισμός και άμεσα μπορούν να πιστοποιηθούν Μονάδες Παροχής Υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Οι Μονάδες αυτές θα μπορούν να παρέχουν υπηρεσίες στο σύνολο των κατοίκων της περιοχής ή εναλλακτικά σε ευπαθείς κοινωνικά ομάδες. Η χρηματοδότησή τους μπορεί να προέλθει από το ΣΕΣ με προσκλήσεις αντίστοιχες με αυτές που χρηματοδοτούνται τα ΚΗΦΗ και τα Κέντρα Διημέρευσης και παράλληλα, ανταποδοτικά μέσω σύμβασης με τον ΕΟΠΥΥ. Είναι εξαιρετικά χρήσιμο να σημειώσουμε σήμερα πως η συμμετοχή στο σύστημα παροχών υπηρεσιών υγείας, πιστοποιημένων δομών της αυτοδιοίκησης, θα διασφαλίσει την καθολική πρόσβαση των πολιτών στις πρωτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας και θα καταπολεμήσει την αισχροκέρδεια και τους εκβιασμούς των ιδιωτικών επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών υγείας προς τον ΕΟΠΥΥ.
Με αυτό τον τρόπο θα πετύχουμε:
- Τη σύσταση μονάδων Οικογενειακής Ιατρικής σε κάθε Δήμο.
- Την αξιοποίηση όλων των υφιστάμενων υπηρεσιών παροχής Πρωτοβάθμιας και Επείγουσας Φροντίδας Υγείας.
- Τη θέσπιση Οικογενειακού γιατρού και παιδίατρου, σε κάθε γειτονιά και σε κάθε Δήμο.
- Τη συνεργασία των γιατρών της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με όλες τις Κοινωνικές Υπηρεσίες σε επίπεδο δήμου.
- Την αυτόνομη διοίκηση των Συστημάτων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας με συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο σχεδιασμό, τα προγράμματα προαγωγής της υγείας, της πρόληψης και της προστασίας της Δημόσιας Υγείας.
Παρά το γεγονός ότι στη χώρα μας εξακολουθούν να υπολείπονται αξιολογικές μελέτες που να εξετάζουν τις σχέσεις κόστος-οφέλους, από την εμπειρία μας μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα, ότι η εκπόνηση δράσεων κοινωνικής πολιτικής και παροχής υπηρεσιών υγείας από τους ΟΤΑ είναι συμφερότερη από οικονομικής και ποιοτικής άποψης.
Το έχουμε αποδείξει με τα προγράμματα των ΑΜΕΑ όπου οι δράσεις της αυτοδιοίκησης είναι κατά 50% πιο οικονομικές από αντίστοιχα προγράμματα που υλοποιούν τα ΝΠΔΔ ή τα ΝΠΙΔ που εποπτεύονται από το υπουργείο Υγείας.
Ένα σύστημα πρωτοβάθμιας υγείας σε τοπικό επίπεδο, υπό την ευθύνη και τον έλεγχο της τοπικής αυτοδιοίκησης, μπορεί να παρέχει υπηρεσίες κοστολογικά φθηνότερες και ποιοτικά καλύτερες από τις σημερινές.
Τα 72 Κέντρα Πρόληψης και Προαγωγής της Υγείας που λειτουργούν με πρωτοβουλία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης τα τελευταία 18 χρόνια καλύπτοντας 49 Νομούς της χώρας, εξυπηρετούν εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες με υπηρεσίες συμβουλευτικής και εκπαίδευσης υψηλής ποιότητας και αποτελεσματικότητας. Σήμερα είναι αναπόσπαστο τμήμα της κοινωνικής πολιτικής της τοπικής αυτοδιοίκησης ενώ συνεισφέρουν καθοριστικά στη ψυχολογική στήριξη του τοπικού πληθυσμού ξεπερνώντας κατά πολύ τον αρχικό σχεδιασμό που προέβλεπε μόνο την πρόληψη των εξαρτήσεων.
Αγαπητοί συνάδελφοι, συνεργάτες, εργαζόμενοι,
Είναι ευκαιρία, το Σύμφωνο Εταιρικής Σχέσης για την προγραμματική περίοδο 2014-2020, να μετατραπεί σε εργαλείο για το ξεπέρασμα της κρίσης με σαφή προσανατολισμό σε μέτρα και δράσεις που ενισχύουν την κοινωνική συνοχή και την εργασία και καταπολεμούν τη φτώχεια, τη ξενοφοβία και το ρατσισμό και ενίσχυση του ρόλου της τοπικής αυτοδιοίκησης, ως εγγυητή όλων των παραπάνω.
Παράλληλα θα πρέπει να αντιμετωπιστούν δύο διορθωτικά ζητήματα τα οποία επηρεάζουν άμεσα την αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων. Το πρώτο αφορά στη διαθεσιμότητα των πόρων και επιτείνεται από την οξύτητα της κρίσηςστη χώρα. Τα κοινωνικά προγράμματα του ΣΕΣ θα πρέπει να είναι ώριμα, με διαθέσιμες χρηματοδοτήσεις από την ενεργοποίηση του ΣΕΣ.Παράλληλα πρέπει να απλοποιηθούν οι διαδικασίες υλοποίησης συγχρηματοδοτούμενων έργων, οι οποίες χαρακτηρίζονται από γραφειοκρατία, επικάλυψη αρμοδιοτήτων και οργανωτισμό.
